തത്ബുദ്ധയസ്തദാത്മാന –സ്തന്നിഷ്ഠാസ്തത് പരായണാ:ഗച്ഛന്ത്യപുനരാവൃത്തിം ജ്ഞാനനിർദ്ധൂതകൽമഷാ: പരമാത്മാവിൽ ബുദ്ധിയെ ഉറപ്പിച്ചവരും അതുമായി താദാത്മ്യം പ്രാപിച്ചവരും അതിൽ നിഷ്ഠയുള്ളവരും അതിനെത്തന്നെ പരമമായി കരുതുന്നവരുമായവർ, ജ്ഞാനംകൊണ്ട് പാപമകന്നവരായിട്ട് മോക്ഷാ വസ്ഥയെ പ്രാപിക്കുന്നു. ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 17
read moreജ്ഞാനേന തു തദജ്ഞാനംയേഷാം നാശിതമാത്മനഃതേഷാമാദിത്യവജ്ജ്ഞാനംപ്രകാശയതി തത്പരം എന്നാൽ, ആരുടെ അജ്ഞാനമാണോ ആത്മജ്ഞാനത്താൽ നശിച്ചിരിക്കുന്നത് അവരുടെ ജ്ഞാനം സൂര്യൻ വസ്തുക്കളെയെന്നപോലെ പരമാത്മാവിനെ പ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 16
read moreനാദത്തേ കസ്യചിത് പാപംന ചൈവ സുകൃതം വിഭു: അജ്ഞാനേനാവൃതം ജ്ഞാനംതേന മുഹ്യന്തി ജന്തവ: ഈശ്വരൻ ആരുടെയും പാപത്തെയോ പുണ്യത്തെയോ കണക്കിലെടുക്കുന്നില്ല. അജ്ഞാനംകൊണ്ട് ജ്ഞാനം മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതകൊണ്ട് ജന്തുക്കൾ ഭ്രമിച്ചുപോകുന്നു. ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 15
read moreന കർതൃത്വം ന കർമാണിലോകസ്യ സൃജതി പ്രഭുഃന കർമഫലസംയോഗം സ്വഭാവസ്തു പ്രവർതതേ ലോകരുടെ കർതൃത്വത്തെയോ, കർമ്മങ്ങളെയോ ഈശ്വരൻ സൃഷ്ടിക്കുന്നില്ല. അവരെ കർമ്മഫലത്തോടു യോജിപ്പിക്കുന്നുമില്ല. എന്നാൽ, അവരവരുടെ സ്വഭാവമാണ് (പ്രകൃതിയാണ്) പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 14
read moreസർവകർമാണി മനസാസംന്യസ്യാസ്തേ സുഖം വശീനവദ്വാരേ പുരേ ദേഹീനൈവ കുർവൻ ന കാരയൻ ആത്മസംയമനം സാധിച്ചിട്ടുള്ളവൻ മനസ്സുകൊണ്ട് സകല കർമ്മങ്ങളെയും പരിത്യജിച്ചിട്ട്, ഒന്നും ചെയ്യാതെയും ചെയ്യിക്കാതെയും ഒൻപത് വാതിലുകളുള്ള പട്ടണത്തിൽ (ശരീരത്തിൽ) സുഖമായി ഇരിക്കുന്നു. ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 13
read moreയുക്തഃ കർമഫലം ത്യക്ത്വാശാന്തിമാപ്നോതി നൈഷ്ഠികീം*അയുക്തഃ കാമകാരേണഫലേ സക്തോ നിബദ്ധ്യതേ “കർമ്മയോഗി കർമ്മഫലത്തെ ത്യജിച്ചിട്ട് സ്ഥിരമായ ശാന്തി പ്രാപിക്കുന്നു. കർമ്മയോഗത്തിൽ നിഷ്ഠയില്ലാത്തവൻ ഫലത്തിൽ ആസക്തനായിട്ട് കാമത്തോടെ കർമ്മം ചെയ്ത് ബദ്ധനായിത്തീരുന്നു.” ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 12
read moreകായേന മനസാ ബുദ്ധ്യാ കേവലൈരിന്ദ്രിയൈരപിയോഗിനഃ കർമ കുർവന്തിസംഗം ത്യക്ത്വാത്മശുദ്ധയേ “ശരീരം, മനസ്സ്, ബുദ്ധി, ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ എന്നിവകൊണ്ടു മാത്രം (കർതൃത്വഭാവമില്ലാതെ) യോഗികൾ ആത്മശുദ്ധി നേടുന്നതിനായി ആസക്തിയെ ത്യജിച്ചു കൊണ്ട് കർമ്മങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുന്നു.” ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 11
read moreബ്രഹ്മണ്യാധായ കർമാണിസംഗം ത്യക്ത്വാ കരോതി യ:ലിപ്യതേ ന സ പാപേന പദ്മപത്രമിവാംഭസാ “യാതൊരുവൻ ആസക്തിയെ ത്യജിച്ചിട്ട് ബ്രഹ്മത്തിൽ സമർപ്പിച്ച് കർമ്മങ്ങളെ അനുഷ്ഠിക്കുന്നുവോ, അവൻ വെള്ളത്താൽ താമരയില എന്നപോലെ പാപത്താൽ മലിനമാക്കപ്പെടുന്നില്ല.” ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 10
read moreസംന്യാസസ്തു മഹാബാഹോദുഃഖമാപ്തുമയോഗത:യോഗയുക്തോ മുനിർബ്രഹ്മന ചിരേണാധിഗച്ഛതി ഹേ മഹാബാഹോ, കർമ്മയോഗത്തിലൂടെ അല്ലാതെ സന്ന്യാസത്തെ പ്രാപിക്കുക ദുഷ്കരമാണ്. കർമ്മയോഗത്തിൽ നിഷ്ഠനായവൻ വേഗംതന്നെ ബ്രഹ്മത്തെ പ്രാപിക്കുന്നു. ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 6
read moreയത് സാംഖ്യൈ: പ്രാപ്യതേ സ്ഥാനംതദ്യോഗൈരപി ഗമ്യതേഏകം സാംഖ്യം ച യോഗം ചയ: പശ്യതി സ പശ്യതി “ഏതു സ്ഥാനം സാംഖ്യന്മാർ നേടുമോ അതുതന്നെ യോഗികളും നേടും. യാതൊരുവൻ സാംഖ്യവും യോഗവും ഒന്നുതന്നെയെന്ന് കാണുന്നുവോ, അവനാണ് സത്യത്തെ കാണുന്നവൻ.” ഭഗവദ്ഗീത, അദ്ധ്യായം: അഞ്ച്, ശ്ലോകം: 5
read more